Ik zal je zeggen, ik had geen idee toen ik voor het eerst over gronding hoorde. Ik realiseerde mij, toen ik het wat beter leek te begrijpen, dat ik zeker niet gegrond was. Ik vond het maar een spannende aangelegenheid hier op aarde.
Als gronding betekent in je lichaam zijn, dan was ik dat niet. Ik was bang voor dieren, voor mensen, voor de donkere nacht, ik was bang voor zoveel. Uiteindelijk was ik gewoon bang voor het leven zelf. Ik bevond mij in een staat van spirituele vergetelheid, geen idee wie ik was. Ik moest zien te overleven temidden van voor mij vele stressoren.
Ik was een hypersensitief kind en snel omvergeblazen. Creativiteit was mijn redding. Als ik tekende en schilderde, knipte en plakte, ontstond er ruimte en was het leven fijn.
Tijdens mijn pubertijd en jong volwassenheid viel ik gewoon flauw als het leven te spannend was, het lukte niet om puur te zijn en aanwezig te blijven.
Rond mijn 15e ontdekte ik de spiritualiteit, dat maakte veel uit maar bracht nog niet de gronding, de aanwezigheid. Het maakte dat ik in twee werelden leefde die niet geïntegreerd waren. Het was een vlucht, een droomwereld, een hemelse verbinding om te vergeten hoe lastig ik het vond om te leven.
Het ontdekken van de leer van Krishnamurti bracht een totale verandering in mij teweeg. Hoewel Krishnamurti het begrip gronding nooit gebruikte, wees hij voortdurend op het belang van werkelijke aanwezigheid in dat wat zich voordoet met name in jezelf. Hij wees op ‘zijn in de realiteit’ om niets te ontwijken en alles zonder oordeel te onderzoeken.
Het transformeerde mijn leven. Deze grote geest nodigde mij uit in de diepte van het nu.
Angsten met bijbehorende emotionele disbalans komen voort uit het pijnlichaam en de denkwereld. Op het moment dat je bang bent is er in de letterlijke zin niets aan de hand, het zijn vaak je onbewuste gedachten die je vertellen dat er onheil zou zijn of zou kunnen ontstaan. Hierdoor trek je je bij voorbaat terug uit het nu en daarmee raak je helaas ook uit verbinding met je lichaam en al wat is.
Alsof ‘niet aanwezig zijn’ je zou kunnen redden van rampen. Eigenlijk is er maar een ramp en dat is niet aanwezig zijn. Het leven is onveilig als jij er niet bent. Je verlaat je ‘huis’ terwijl je alle ramen en deuren open laat staan.
In de ideale situatie ervaart het kind vanaf de eerste ademhaling de veilige, liefdevolle en voedende aanwezigheid van de moeder. Het lichaampje is vol verbonden met de moeder, samen een liefdesveld.
Er is geen onderscheid, een dienstbare symbiose tijdens de eerste anderhalf jaar. Veelvuldige aandachtige en liefdevolle fysieke aanraking is noodzakelijk om het kind te doen aankomen in het lichaam en daarmee direct aan het begin gronding te geven.
De ziel die dat mag ervaren leert dat het veilig is om volledig in het lichaam aanwezig te zijn. En alles wat het ervaart is een totaal ervaring heel het lichaam doet mee, alles mag gevoeld worden.
Heb je weleens een vrij kind van 4 jaar zien spelen? Alles van dit kind doet mee in iedere ervaring, een feest om te zien. Hoe meer een kind gegrond is, de aarde ervaart als een veilige speeltuin, hoe eerder het autonoom zal zijn. De ontdekkingsreis wordt met veel enthousiasme aangegaan.
We weten echter dat slechts weinigen van ons deze ideale start mochten meemaken. Velen zijn door onwetenheid van de ouders onvoldoende aangeraakt, hebben onvoldoende bedding ontvangen en al snel geleerd om te leven vanuit het hoofd.
Betekent dat dat de weg naar gronding is afgesloten is? Gelukkig niet, het vraagt wel om jouw bewuste aandacht.
Hier op aarde is aanwezig zijn in je aardelichaam, de eerste gronding, letterlijk in dat aanwezig zijn wat de aarde raakt. Ruimte maken om dat lichaam te voelen, iedere vezel ervan, en zeker ook het energielichaam wat het fysieke lichaam belevendigd.
In zekere zin is het je lichaam voelen, de energie voelen. Gewaar zijn of je de energie overal in je lijf kan voelen. En waar je dat niet kan voelen er extra met je aandacht naar toe gaan. Waarom bewoon ik dit deel van mijn lichaam niet?
Je zelf weer terug uitnodigen in die delen die je slecht of niet kan voelen. Pijn, ongemak, kou of warmte, kramp, spanning of leegte, je heet het allemaal welkom, je gaat er met je adem naar toe, je doorvoelt het zonder oordeel zonder vraag, je laat het zijn.
Jouw aanwezigheid in de disbalans, transformeert de disbalans. Dat wat gevoeld en doorleefd wordt zal weer gaan stromen en terugkeren naar het veld van liefde.
Nou draagt jouw lichaam ook informatie met zich mee van het collectieve onbewuste. Niet onderzochte informatie uit ons geconditioneerde brein.
Voor sommige is er de informatie van misbruik, anderen geloven dat het lichaam onrein zou zijn. Weer anderen geloven dat het voelen van je lichaam gevaarlijk is, want het zou kunnen leiden tot emoties en daarmee tot controle verlies. Ook dragen velen het niet onderzochte idee dat het lichaam een gebruiksvoorwerp is, het wordt alleen functioneel ingezet en er wordt harde arbeid gevraagd zonder afstemming, wat een vorm van zelfmisbruik is.
Hier ligt de vraag of jij wakker wil worden uit de onbewuste programmering van het verleden van de mensheid. En of jij jezelf ruimte wil geven tot het toe-eigenen van je lichaam als een wonderbare toegang tot een diep liefdevol zijn.
Dit geschenk aan jezelf is gelijktijdig een geschenk aan de wereld. Jij leeft voor dat het mogelijk is vrij te komen van conditionering.
Als we een niet geaarde stekker hebben is er kans op doorbranden, kortsluiting, vernieling van het bijbehorende apparaat. Soms is er zelfs brandgevaar.
Voor jouw lichaam geldt hetzelfde, als je geen verbinding hebt met de aarde, is er geen afvoer mogelijk van het teveel, dan word je heel elektrisch, je raakt overprikkeld, woont teveel in je hoofd en ontwikkelt stress.
Regelmatig, liefst dagelijks, in de natuur zijn, is essentieel voor je welzijn. Jouw lichaam kan dan een teveel aan energie ontladen in de aarde.
Gronden is hier letterlijk in contact zijn met de natuurlijke aarde. Liefst jezelf vertraging toestaan waardoor je de aarde kan ruiken, voelen en haar vele boom- en plant wezens kan zien en voelen. Wees jezelf maar eens gewaar in een bos, na een aantal minuten zal je al voelen dat je ontspant en aankomt in het nu. Je ademhaling verandert en je kan welzijn ervaren puur om je zijn te voelen weerspiegeld met dat wat je omringt.
Als je gewaar bent dat ontladen kan plaatsvinden door simpel weg op een groene plek stil te staan en verbinding te maken met de aarde. In de ruimte die dan ontstaat kan je weer opladen. Je stelt je een opwaartse stroom vanuit de aarde voor. Als je dit vaker doet zal je het ook werkelijk voelen.
Een andere heel fijne manier om te gronden waarin zowel ontladen als opladen plaats kan vinden is met je lichaam tegen een boom aanleunen of deze omhelzen, waarbij je je voorstelt, dat het teveel aan negatieve energie met behulp van de boom en haar wortelstelsel de aarde instroomt en dat je eveneens via de wortels van de boom weer vitale energie laat binnen stromen. Daarna bedank je de boom voor haar ondersteuning.
De uiteindelijke en ware gronding, is het geven van een volle JA naar jouw aanwezigheid hier op aarde. Een volle ja naar het leven zelf. Bereid zijn om het lichaam volledig te bewonen. Ongeacht de omstandigheden, bereid zijn om alles aan te gaan wat zich voordoet, vertrouwende op jouw vermogen, om gebruikmakend van de levenskracht, al lerend te kunnen leven.
De belangrijkste grondhouding hierin is aanwezig blijven. Blijven betekent niet weggaan en geen oordeel hebben op wat zich voordoet in jou zelf. Bereid zijn om in het lichaam aanwezig te blijven terwijl er emoties opkomen, terwijl er stressoren zijn, terwijl de externe situatie onveilgheidsgevoelens oproept.
Met weggaan refereer ik vooral aan in je hoofd schieten en uit de realiteit vertrekken. Als er daadwerkelijk een gevaarlijke situatie zou zijn, natuurlijk breng je jezelf dan in veiligheid. Maar dat betekent niet dat je niet aanwezig blijft in je lichaam.
Het betekent dat je juist extra alert bent dat je luistert naar wat je voelt, dat je gehoor geeft aan je emoties door er ruimte voor te maken. En ook waarnemen dat als je denken gedachten produceert dat je deze onderzoekt en vervolgens weer uitademt. Om terug te keren naar aanwezigheid in het gevoelslichaam, het innerlijk lichaam.
Luisteren naar je lichaam brengt je zoveel inzicht in wat er toe doet en wat er niet toe doet. Het lichaam liegt niet, het geeft je inzicht in jezelf door fysieke signalen als hartkloppingen, koude voeten, pijn, disfunctionaliteit et cetera te presenteren. Waardoor jij kan onderzoeken wat je uit balans brengt.
Het lichaam zal toenemen in gevoeligheid hoe meer je er naar luistert. Het zal ook reageren op de mensen om je heen, het verfijnt je afstemming in wie of wat je dient en wie of wat niet.
Zo leer je steeds meer in het moment te voelen waardoor er geen opslag van onbewuste informatie hoeft te ontstaan, je doorvoelt wat is en bent dan weer vrij voor een nieuwe ervaring.
Er is een ook een gronding die je vreugdevolle gronding zou kunnen noemen. Als het van je tweede natuur je eerste natuur is geworden om altijd aanwezig te zijn in je lichaam, waar geen enkele aansporing voor nodig is. Dan kan het ervaren van je lichaam een geschenk zijn. Er is geen aanleiding, er is geen disbalans, er is de vreugde van het voelen van dat wonderbare lichaam terwijl je loopt, zit of een handeling verricht. De frequentie van jouw energieveld wordt door jouw aandacht verhoogd. Het is een viering van het leven door vol aanwezig te zijn in je lichaam.
Als je gaat zitten om te mediteren en je begint met het voelen van je lichaam zonder dat er een andere aanleiding is dan het voelen zelf. Dan blijkt dat voelen een poort te zijn naar transparantie.
Doordat jij je voelen eert en je de verhoging van de frequentie gewaar bent, zal je waarnemen dat het lichaam steeds doorlaatbaarder wordt. De vermeende massa van het lichaam zet zich om in ruimtelijkheid, een gewaarwording van ruimte die op haar beurt, omzetting doet plaatsvinden in de gewaarwording van een zich steeds uitbreidend bewustzijnsveld. Jij als persoon lost op in bewustzijn. Terwijl je gelijktijdig voelt dat het fysieke lichaam een warm anker is binnen dat bewustzijn.
Tijdloze gronding is gronding in de kosmos, je wortelt in de bron. Wat is dat wortelen in de bron? Dat is wortelen in de waarheid en de liefde. Het is je herinneren wie je werkelijk bent en dat jou in absolute zin niets kan overkomen.
Kosmische gronding is de diepe erkenning dat je een spiritueel wezen bent dat een volle ja heeft gegeven om op aarde verder tot bewustzijn te komen en derhalve onvoorwaardelijk commitment geeft aan vol op aarde te zijn in alles. Alle omstandigheden worden herkent als doorgang voor bewustzijn. Je bent in vreugde het lichte wezen dat je bent!
Maandag 14 oktober is er weer een gratis online meditatie, meld je hier aan. Meditatie is altijd in het nu, je neemt oordeelloos waar wat zich voordoet in je wezen. Wees welkom.
Vrijdag 25 oktober is er een retraite dag in Koudum met het thema Geestkracht.
Liefs,
Elisabeth de Koning 🌟
In deze video (ook onderaan dit bericht te zien) zie je de voordracht die ik hield tijdens de Switch, het event van Lutske Sytema over de reis van hoofd naar hart in het Posthuis theater.
Ik deel mijn eerste grote switch waarbij ik door een levensbedreigende situatie wakker werd in grote innerlijke kracht. Het was een kracht waarvan ik niet wist dat ik daar onderdeel van kon uitmaken.
Het was niet zozeer mijn kracht of de kracht van iemand anders, het was een goddelijke kracht die mij liet voelen ‘alles is goed’. Een kracht die mij liet voelen ‘je wordt intens liefgehad’. Een kracht waar mijn persoon oploste in de energie van mijn ziel.
Mijn tweede grote switch vond plaats tijdens een 24-uurs quest op een berg in Griekenland, van bewuste ziel naar eenheidsbewustzijn. Na deze ervaring was mijn hele persoon opgelost.
Wij zijn hier allemaal toe in staat en maken allemaal onderdeel uit van dat hele grote veld waarin wij allemaal met elkaar verbonden zijn. Wij kunnen elkaar begrijpen omdat we in essentie worden aangeraakt door hetzelfde: een immense liefde en door een steeds verder expanderend bewustzijn.
Uiteindelijk zoom ik uit en spreek ik over het horizontale leven hier op aarde en de spirituele verticale dimensie. In het kruispunt van deze twee vindt wakker worden plaats in wat er werkelijk toe doet: Jouw licht en liefde leven!
Heel benieuwd hoe jij het ervaart, ik hoor het graag!
De video is gemaakt door Hessel Sytema
Maandag 14 oktober is er weer een gratis online meditatie, meld je hier aan. Meditatie is altijd in het nu, je neemt oordeelloos waar wat zich voordoet in je wezen. Wees welkom.
Liefs,
Elisabeth de Koning 🌟
Als klein meisje wilde ik al een Pyreneese berghond, ooit gezien in een kinderfilm en ik was direct verrukt. Als volwassene vond ik dat het niet kon, een Pyreneeër als huishond. Veel te groot en wat een ruimte heb je daarvoor nodig. Hoewel het nog steeds een droom was had ik het helemaal losgelaten.
In 2018 liep ik met een retraite groep door de Pyreneeën in Frankrijk toen ik een hond met een ketting aan de muur zag zitten. De daaropvolgende wandelingen nog steeds, het was een Pyreneese berghond en ze had slechts drie meter tot haar beschikking. Ze lag op een zandplek en het maakte me iedere keer ongelukkiger haar zo te zien liggen.
Op een dag liep ik er alleen langs en ontmoette de eigenaar en ik vroeg hem waarom ze vastzat. Hij vertelde dat ze steeds wegliep. Ik zei hem dat dit geen leven voor de hond was en dat als hij het wilde, ik wel de zorg voor haar op mij wilde nemen. Daar ging hij direct op in.
Eerst terug naar Nederland om met mijn partner te overleggen. Twee weken later reden wij terug naar de Pyreneeën om haar op te halen.
In Nederland aangekomen ging ik direct met haar naar de dierenarts. Ze had wonden op haar heup van het liggen op het zand, ze was ernstig ondervoed en had erg weinig spiermassa door het gebrek aan beweging. Het duurde een jaar voor ze op gewicht was.
Het lopen aan de lijn met haar was moeilijk, ze was zooo sterk, zo wild, gefixeerd op hazen, muizen, vogels, reeën en wilde overal achteraan. Ik kon haar onmogelijk loslaten, ook vanwege het verkeer, ze luisterde dan niet. Mijn polsen, handen en schouders deden zo’n pijn, ik hield het fysiek bijna niet meer vol.
Toen ontmoette ik een hondentrainster, zij heeft mij de juiste tips gegeven en vanaf dat moment was er snel progressie in het wandelen. Gelukkig heb ik een zeer royale omheinde tuin dus ze heeft altijd voldoende ruimte om los te zijn.
Het dierbaarste was echter haar vertrouwen wat steeds meer toenam. Net in Nederland durfde ze bijna niet te eten, was bang voor iedere armbeweging en ze was overduidelijk geslagen. Ze durfde niet door een deur, niet door gangetjes en nog veel meer. En dit beschadigde wezen dat op zo’n wonderbaarlijke wijze tot mij was gekomen, transformeerde in een zeer stabiele betrouwbare liefdevolle hond. Heel rustig, compleet zen.
Kinderen en volwassenen die bang zijn voor honden, zijn niet bang voor Patou. Als ze voelt dat iemand bang is blijft ze heel rustig stil staan, net zo lang als nodig. Ze vindt het heerlijk om geknuffeld te worden, volledig in vertrouwen en in nabijheid.
Iedere keer als ik weer terugga voor een retraite in Frankrijk neem ik haar mee. Daar heb ik haar altijd los, er is daar geen verkeer en ze loopt niet weg. Ze is een belangrijke aanwezigheid tijdens de retraites.
Als ik zeg: “Patou ga je mee mediteren” gaat ze mee de meditatieruimte in, zoekt een plekje en blijft gedurende de meditatie stil liggen hoe lang deze ook duurt. Haar warmte stroomt in de ruimte.
Dat ontwikkelde zich naar iets bijzonders, als de groep eenmaal zit stemt ze af wie uit balans is en wel wat aanwezigheid kan gebruiken, aan diens voeten gaat ze liggen en brengt healing.
Tijdens proces werk, waarbij de deelnemers met elkaar helende oefeningen doen, komt Patou ook vaak bij diegene liggen die dat heel hard nodig heeft.
Op een moment was er een vrouw die zo verdrietig, uit balans en ongegrond was dat Patou er niet alleen naast ging liggen maar met haar zware lijf er bovenop ging liggen. Heel langzaam en aandachtig gaf ze volle veiligheid en gronding, dit bleek zeer genezend en iedereen was onder de indruk.
Het is altijd in afstemming wat ze doet, soms is het alleen een poot die op een hand gelegd wordt. Zo werd Patou mijn healing dog en een verrijking in iedere groep. Nog steeds ontwikkelt onze band zich, zij leest mij en ik haar.
Het universum bewandelt wonderlijke wegen. Soms duurt het tientallen jaren en dan wordt een diepe wens alsnog vervuld. Een uitzonderlijke hond brengt mij en velen diepe verbinding met het leven zelf. Liefde heelt.
Ze heeft eerst haar eigen trauma’s geheeld, heeft opgebouwd in vertrouwen en is nu de wounded healer. Die in stilte diepe verbinding tot stand brengt en vertrouwen in het leven bij een ander kan herstellen puur door haar evenwichtige liefdevolle zijn.
Uiteindelijk is alle healing jezelf en/of een ander terugbrengen in een liefdevolle verbinding met het leven zelf.
Pijn en angst kunnen maken dat je je onbewust terugtrekt uit het leven, je vertrouwen verliest en je eenzaam voelt. Werkelijke heling is ontdekken dat het leven liefde is en je over te geven aan het leven om het schijnbaar onmogelijke te mogen ontvangen.
En uiteindelijk ben jij het leven en daarmee de liefde. Er zijn oneindig veel gelegenheden die het leven je biedt om hier weer vol de verbinding mee aan te gaan.
Ik heet je van harte welkom op de retraite week op Mas Vilalte in Frankrijk en natuurlijk: Patou is erbij!
Maandag 14 oktober is er weer een gratis online meditatie, meld je hier aan. Meditatie is altijd in het nu, je neemt oordeelloos waar wat zich voordoet in je wezen. Wees welkom.
Vrijdag 25 oktober is er een retraite dag in Koudum met het thema Geestkracht.
Liefs,
Elisabeth de Koning 🌟
Er is regen, wind en donkerte buiten! Het is weer tijd voor kaarsjes! Ik zat tijdens de voordracht van de Switch midden tussen het kaarslicht en laat ik nou gek zijn op kaarsen! Het natuurlijke licht van buiten is niet meer voldoende voor binnen en kaarsen brengen warm levendig licht, daar kan geen lamp tegenop. Uiteindelijk gaat het er over dat we ons eigen licht zijn!
Voordracht Switch
Het betekent je binnenwereld onderzoeken, zodat je jouw diepe innerlijke weten en de waarde van het niet-weten kan ontdekken en aannames van jezelf en anderen oordeelloos kan waarnemen. Het betekent buiten de gebaande paden blijven en buiten instituties zodat je zuiver zonder enige aanpassing aan wat hoort, aan waarheid vinding kan doen.
Om deze reden heb ik mij nooit bij enige beroepsgroep, beroepsvereniging of welk instituut ook aangesloten. Vrijheid behoort tot mijn hoogste goed.
Het is mijn intentie om steeds opnieuw te ontdekken wat er door mij heen tot expressie wil komen. De volledige vrijheid te hebben dit uit te laten stromen op de wijze die mij daarbij past. Zo blijven mijn leven en wat ik tot expressie wil brengen steeds nieuw en verassend, ook voor mijzelf.
Om diezelfde reden is de door mij opgerichte School voor Bewust Zijn met haar tweejarige opleiding tot transpersoonlijk coach opzettelijk geen erkende opleiding. En de studenten krijgen dan ook geen papier aan het einde met maatschappelijke waarde.
Derhalve is deelname aan de school een pad naar zelferkenning. Er is er maar één waarvan de erkenning van waarde is, namelijk de erkenning die jij jezelf geeft dat je een integer liefdevol leven leidt. Dat de waarheid die je aantreft in jezelf leidinggevend is en niet iets externs.
Daar komt bij dat een diploma iets is van zeer tijdelijke aard. Wij zijn razend snel ontwikkelende wezens, onze creativiteit is eindeloos en heeft de vrije ruimte nodig, niet voortkomend uit een format die anderen voor jou bedacht hebben.
Voor vaardigheden kan het nodig zijn een opleiding te volgen, een it-specialist en een arts hebben technische kennis nodig. Toch ook voor hen, de rijkdom en creativiteit gaan stromen als wat ze geleerd hebben tools zijn en niet een vooraf bepaalde uitkomst.
Het belangrijkste waar ik aan refereer is niet de praktische laag maar het psychologisch vrij zijn van alle doctrines in welk veld dan ook.
Als je uitgangspunt niet verzamelde kennis is maar openen in innerlijk waarnemen en bewustzijn, dan kan je een vervuld leven leiden. Dan ben je open voor je intuïtie, de ingevingen die tot je kunnen komen omdat je niet bezet bent door kennis.
Het volgen van je intuïtie is vertrouwen op de wijze ziel die je bent, gehoor geven aan haar ingevingen en de ingevingen van het universum!
Maandag 14 oktober is er weer een gratis online meditatie, meld je hier aan. Meditatie is altijd in het nu, je neemt oordeelloos waar wat zich voordoet in je wezen. Wees welkom.
Vrijdag 25 oktober is er een retraite dag in Koudum met het thema Geestkracht.
Liefs,
Elisabeth de Koning 🌟
Zin om een mooi klein wonder met jullie te delen.
Twaalf jaar geleden reisde ik met mijn twee zwarte flatcoated retrievers – Faye en Flow, een volwassen hond en een pup – naar Vilalte voor een persoonlijke retraite. Het was hartje winter en alles was wit.
Het pand was nog in oude staat en de Hermitage, een klein huisje, waar ik zou gaan verblijven had geen verwarming maar wel een houtkachel. Ik leerde snel om een goed vuur maken.
Die twee weken schreef ik onverwacht het programma voor de School voor Bewust Zijn uit en leerde de huidige eigenaren kennen, Costantino en Manuela. De overdracht van Vilalte vond in mijn aanwezigheid plaats. Het was het begin van een nieuw leven.
Een kleine twee weken geleden reed ik opnieuw met twee honden naar Vilalte, dit maal twee witte honden, mijn Pyreneese berghond Patou en mijn pup Lilou, een golden retriever.
Ik verbleef in de inmiddels verbouwde Hermitage. Het nieuwe leven stroomt steeds verder door en velen delen in een dieper en dieper liefdevol samenzijn op deze krachtplaats in de Oostelijke Pyreneeën.
Verbondenheid zonder oordeel brengt voeding aan de basis.
Foto: Lutske Sytema
Op 27 september was De Switch, creatie van Lutske Sytema en team, een prachtige happening. Toen ik aankwam om vier uur ‘s middags voor de voorbereiding, vroeg een van de medewerkers van het theater mij: ‘bent u een van de artiesten?’, ik zei ‘ja!’.
De switch maken van een geconditioneerd leven naar een creatief leven. Is dat niet wat wij allen uiteindelijk zijn, levenskunstenaars!
Dat is toch het mooiste wat je kunt doen: jouw leven, jouw kunstwerk! Altijd in het moment zijn, met alles van jou betrokken bij wat zich voordoet, onvoorbereid en heel bereid vanuit je hart en creativiteit scheppen in wat is.
Er was een ongebruikelijk geluid te horen in de bijkeuken, toen ik de deur opende zat er een klein koolmeesje hijgend op de grond. Ze was blijkbaar door de openstaande deur naar binnengevlogen en vond de weg naar buiten niet meer.
Voorzichtig pakte ik haar op, ze was nog erg jong, vast van een nest van dit voorjaar. Zachtjes sprak ik tot haar en aaide haar over de minuscule veertjes op haar kopje en rug. Haar pootjes zaten in een kramp of waren ze gebroken? Ze kon niet op mijn hand staan. Wat een onbeschrijflijke perfectie rustte daar in mijn hand. Een heel snel kloppend hartje was zichtbaar en voelbaar op een zuiver geel lijfje, een glanzend blauwzwart mutsje en zwarte oogjes maakte haar schoonheid compleet.
Ik liep met haar naar buiten, het snaveltje nog steeds wijdopen, hijgend. Zou ik haar op een tak zetten, naar de dierenarts brengen, wat te doen? Bij de tak maakte ze geen aanstalten iets te doen. Ik liep naar een open ruimte en tilde mijn hand een beetje omhoog, toen ze plotseling tot leven kwam en wegvloog naar de andere zijde van de tuin en op een rand van de muur ging zitten. Een acuut herstel van stress, prima pootjes, niets aan de hand.
Wat een geschenk zo even heel nabij met haar te mogen zijn.
Zondag 1 oktober was een prachtige Bee One retraite dag ‘Lichter leven’! Met 23 deelnemers, buiten 23 graden en dat in 2023, dit kon alleen maar goed gaan en dat deed het ook.
Een heel warme verbinding met zielen die je niet kent en toch kent, diep zelfonderzoek, meditatie en qi gong, transpersoonlijke oefeningen en nog veel meer was allemaal onderdeel van een stralende dag in meerdere opzichten.
Zo dankbaar voor de support van Tineke Brinkhorst, Marloes van As, Hanneke Wiegers, Ton Aarts, Ursula Cats, Lambertus Zijlstra en Marianne Koene voor deze dag! Ook de anderen van team Bee One die er die dit keer niet bij waren veel dank!
Heb jij ook zin in diepe verbinding met bewuste zielen dan is er veel om aan deel te nemen:
✨ Maandag 2 september is er weer een gratis online meditatie, meld je hier aan. Meditatie is altijd in het nu, je neemt oordeelloos waar wat zich voordoet in je wezen. Wees welkom.
Liefs, Elisabeth
Het ongeziene is dat wat je niet kan benoemen., waar je ook niet naar kan wijzen. Dus dat zegt in ieder geval dat het gaat over datgene wat voorbij gaat aan vorm.
Je kan het o.a. waarnemen door te voelen. En voelen is een erg belangrijke kwaliteit. Vele mensen missen aarding. Eén van de consequenties van het missen van aarding is dat je niet meer goed kan voelen, want dan zit je onvoldoende in je lichaam en je lichaam geeft je de gelegenheid om te voelen.
Voelen kan een poort zijn naar het ongeziene. Ook voelen kan je niet zien. Noch kan je zien of iemand voelt. Voelen is een belangrijke geleider, contactmaker met het ongeziene.
De meest directe toegang naar het ongeziene is bewust zijn, is aanwezigheid in het ongeziene brengen en uiteindelijk het ongeziene zijn.
Het ongeziene en het ongemanifesteerde hebben met elkaar te maken. Wat je niet kan zien, is niet gemanifesteerd.
Een manifestatie is iets wat in de vorm komt. Iets wat in de vorm komt, heeft een begin, het komt in de vorm en een einde, de vorm lost weer op. Het makkelijkste voorbeeld is een baby. In de zwangerschap is het bezig vorm aan te nemen, dan volgen geboorte, verder groeien in de vorm, opbloeien, en weer neergaan en de stof uiteindelijk loslaten.
Dus alles wat vorm is, dus ook voorwerpen, Alles wat vorm is, ontstaat op een bepaald moment en houdt op een ander moment weer op. Maar het ongeziene kent geen tijd, en het ongeziene is datgene wat altijd is. Dus dat hoort bij het eeuwige en bij het oneindige.
Het ongeziene betekent simpelweg het spirituele gebied.
Als je geen verbinding hebt met het ongeziene, lijd je vanuit geestelijk perspectief gezien, een armoedig bestaan. Hoe rijk je ook bent, hoeveel bezit je ook hebt, hoeveel familie of kennissen je ook in je omgeving hebt. Als je de verbinding niet voelt met het ongeziene, is er ook geen werkelijke voeding.
Dus je kan je letterlijk vol eten, je kan allerlei sensaties innemen, gebeurtenissen, vakanties, boeken, films, theater, je kan jezelf allerlei leuke dingen geven, maar als het ongeziene niet een bewust geleefde kwaliteit is in jouw bestaan, voel je je uiteindelijk ondervoed.
Eén van de symptomen van die ondervoeding kan zijn depressie, want het ongeziene geeft zingeving. Het betekent eigenlijk dat je het contact kwijt bent met de kwaliteit van het bestaan en die zit niet in de laag van de omstandigheden, die zit niet in hoe jouw vormwereld eruit ziet.
Dus het gaat over die bewustwording van het ongeziene, het ongemanifesteerde en het iedere keer daar weer mee in contact komen.
Dit is ongelooflijk fundamenteel en dan zit je in een wereld, die alsmaar roept dat het gaat over de vorm.
Het vraagt veel bewustzijn om zelf iedere keer tot de realisatie te komen van ‘hé wacht even’ de vormwereld daar kan ik ontzettend van genieten, die is er mede ook om van te genieten, maar het gaat over iets diepers. We zijn niet voor niets naar de vormwereld toegekomen. Maar wat de vormwereld interessant maakt, is dat de vormwereld belevendigd is.
Als je het hebt over de natuur. Waarom is de natuur in de vormwereld één van de fijnste vormexpressies om je mee te verhouden? Omdat de natuur zo ontzettend zichzelf is.
Je kunt in de natuur heel makkelijk in contact komt met dat ongeziene, met dat veld, met die levensenergie, die tot expressie komt in een boom, in een hond, in gras, in stenen, in whatever.
De natuur die roept je terug naar je essentie, maar ook naar het aangaan van verbinding. Als ik daarentegen helemaal in de vormwereld zit en daar mijn identificatie neer leg, dat begint al met het lichaam, waarbij ik zeg ‘oh deze vorm’ dat ben ik, dan scheid ik mij af van jullie, want ik ben dit en jullie zijn daar ergens.
Zodra je je echter verbindt met het ongeziene dan is er geen onderscheid tussen ons. Onze expressies zijn verschillend, omdat het veld oneindig creatief is, maar het veld, de energie van het ongeziene, die is overal aanwezig.
Dus als ik mij dat bewust ben, als ik daarop ben afgestemd, is alles met alles verbonden en hoef ik me ook niet eenzaam, alleen, moedeloos, of onmachtig of wat ik mezelf ook vertel, te voelen, want dat is niet aan de orde. Ik ben in dat enorme veld.
Als ik voel wat spiritualiteit is, wat het ongeziene is, wat het ongemanifesteerde is en ik verbind me dan met manifestatie – want ik ben hier natuurlijk ook om me met het gemanifesteerde te verhouden – dan kan ik het gemanifesteerde zien als een verrijking als een weg tot verdere bewustwording.
En hier op aarde zijn, betekent ook dat ik wel degelijk wat moet doen om in mijn onderhoud te voorzien, om maar eens iets heel basaals te noemen.
Maar het maakt een enorm verschil, als ik verbinding heb met dat ongeziene, hoe ik mij ga verhouden met deze vormwereld. En dan ga ik het ongeziene ook zien en ervaren in de anderen om mij heen. In al het gemanifesteerde om mij heen.
Dan wordt het een ontmoeting met een manifestatie, waarin ik contact maak met het ongeziene via het geziene. En dan kan ik genieten van het feit dat de vormenwereld er is.
Op het moment dat wij ons bewustzijn toestaan om meer ruimte in te nemen, wordt het heel fijn om met elkaar te communiceren, om naar elkaar te luisteren, want je wekt in elkaar het ongeziene op dat zoveel groter is dan de vorm.
Je kan dan gewaar worden dat het er niet toe doet hoe wij eruit zien of wat onze achtergrond is, of wat ons verleden is, of wat onze plannen in de toekomst zijn. Maar dat je er bent en dat het veld belangrijker wordt dan de vorm, dat is interessant.
Dat is ook waarom het fijn is om als een bewuste groep bij elkaar te zijn en tegelijkertijd vindt alles plaats in jouzelf. Want het gaat erover dat ieder individu voor zichzelf tot bewustwording komt en dat kan een ander niet voor je doen, dat doe je zelf. En ook dat is een paradox, want (de kleine) jij kan het niet doen.
Dan moeten we eigenlijk zeggen, dan doet het zichzelf via jou. Want je persoon gaat aan de kant, zodat het bewustzijn ruimte in kan nemen.
Je persoon is je identificatie met wie je denkt te zijn en dat is een gedachtestructuur. En als je die gedachtestructuur kan zien als een gedachtestructuur, maar niet als werkelijkheid dan kan er iets anders ruimte in gaan nemen.
Het vertegenwoordigt oneindigheid, tijdloosheid, rust, stilte, het onbekende. Als dat het fundament is van je bestaan, ga je een volkomen ander leven leiden.
Liefs,
Elisabeth de Koning 🌟
✨ Maandag 15 april is er weer een gratis online meditatie, meld je hier aan. Meditatie is altijd in het nu, je neemt oordeelloos waar wat zich voordoet in je wezen. Wees welkom.
In de maatschappij bestaat een misvatting over wat vrijheid betekent. De meeste mensen hebben het over vrij zijn in de betekeniszin dat je de ruimte en de tijd hebt om te doen waar je zin in hebt. Je wandelt alleen buiten en dan ben je vrij. Dat is een vorm van vrij zijn.
Het is een letterlijke vorm, die afhankelijk is van allerlei omstandigheden. Er was oppas voor je kinderen, je partner zei dat hij/zij zelf wel zou koken, je had een dag vrij van je werk. Er zijn allerlei condities waardoor jij tegen jezelf zegt dat je vandaag vrij bent.
Het echte vrij zijn, gaat over een innerlijke staat van zijn. Het echte vrij zijn is juist dat je vrij bent van de laag van de omstandigheden. Dat je je ook vrij kunt voelen terwijl je wel moet werken. Als je thuis komt, wel moet koken en je moet ook nog de boodschappen doen en er staat nog een hele maillijst op je te wachten, zoals dat op drukke dagen kan gaan. Als je dan innerlijk vrij kunt zijn dan heb je het echt over vrij zijn.
Het gaat over een hele grootse staat, waarin je gedachtenwereld jou niet bepaalt. Het merendeel van mensen wordt bepaald door de gedachten-stroom en die is verbonden aan alles wat er gebeurd is of nog gaat gebeuren. De dingen, die je gedaan hebt en wat je daarvan vindt. En de dingen, die je nog moet doen en hoe je dat moet voorbereiden, hoe bang je ervoor bent of hoeveel zin je erin hebt.
In ieder geval ben je dan niet aanwezig in het hier en nu. Er is een vrije staat mogelijk, die ongeacht de omstandigheden, maakt dat er innerlijke ruimte is, dat er innerlijke vrijheid is. Dat is belangrijk als het aankomt op relaties en dan niet de alleen de een op een relaties, maar alle relaties.
Op het moment dat je innerlijk niet vrij bent, dat je gevuld bent met overtuigingen, opvattingen over mensen, die je ziet of die iets zeggen of die iets doen, is je ruimte niet vrij om ze werkelijk te ervaren in het moment. Je denkt dat is die en die, die begint altijd over dat en dat.
Of je luistert en je denkt, hoe lang gaat dit nog duren. Dat is wat heel veel gebeurt in contacten, dat je niet echt aanwezig bent. Dat heeft te maken met je aannames naar deze persoon of naar deze groep of naar deze situatie.
Vrij zijn, is vrij zijn van alles, van wat je jezelf vertelt over jezelf, maar ook vrij zijn van wat je jezelf vertelt hoe anderen zouden zijn of over hoe situaties in elkaar zitten.
Het vraagt om veel bewustzijn om deze vorm van vrijheid jezelf toe te eigenen. Want voor je het weet, neemt je gedachtestroom het weer over. Als je mediteert, ga je de leegte in en in die leegte ontdek je dat je een vrij wezen bent.
Op het moment dat je jezelf de vrijheid gunt dat je jezelf niet hoeft te definiëren, dat je niet hoeft te zeggen dat je die en die bent, dat je dat en dat vak doet of dat je op dit moment geen werk hebt of dan komt het verhaal.
Als je dat allemaal niet doet dan ga je naar een veel diepere laag in wie je bent. Dan kom je erop uit dat op het moment dat je besloot om naar de aarde te gaan om hier te incarneren, dat het je intentie was om voluit te stromen in dat ongelooflijk creatieve wezen dat je bent.
Alleen toen je hier aankwam leek die waardevolle intentie wel haast van je brein gewist En je gaat een enorm pakket binnen van conditioneringen, van je opvoeding, van je omgeving en van de maatschappij. Totdat het begint te wringen en te wrikken en je er heel erg ongelukkig van wordt.
Je voelt dat je innerlijke vrijheid belangrijker is dan wat anderen van je vinden. Als je op dat punt aankomt, dat je je vrij maakt van wat anderen van je vinden, dan gaat de creativiteit stromen, dan gaat de liefde stromen, dan gaat er een hele grote diepe in- en uitademing komen, samen met het universum. Dan ga je samenwerken met het universum.
Je gaat voelen dat je hier naar toe kwam om in vrijheid, vrij van instituties, vrij van regelgeving, bij te dragen aan een meerwaarde, waarin alle mensen toegang krijgen tot dit, je geboorterecht om vrij te zijn.
Niemand mag bepalen wat jij zou moeten. Dat kan pas geleefd worden als jij voor jezelf onderzoekt of dit ook voor jou waar is. Als dat zo is dan ga je anders leven, en zal je andere mensen gaan ontmoeten. Er komen andere situaties op je pad, je zal andere dingen belangrijk gaan vinden. Je gaat de vrijheid nemen om in waarheid te leven.
Je wilt echt zijn, integer zijn, zodat je verbondenheid totale verbondenheid is en niet een soort concept. Vrijheid is je van nature gegeven en toch is het iets wat je jezelf mag verwerven wat niet vanzelf gaat, omdat er al die lagen, al die imprints zijn, die in al die jaren over je heen zijn gekomen.
Dit moet eerst en dan kan je…., en dat moet ook nog af en dan kan je.… het is gelukkig niet waar. Je kan gewoon hier in dit moment voor jezelf besluiten dat je die ontdekkingsreis naar die innerlijke vrijheid aangaat. Dat je het gaat doen. En hoe fantastisch is het dat het je niet uitmaakt wat een ander van je vindt.
Voor een hele grote groep die onbekend voor je is vind je het geoordeeld worden niet erg. Maar hoe dichterbij het komt, hoe banger je kan zijn dat je mensen gaat verliezen of dat je in één keer niet meer aardig gevonden wordt of dat het consequenties heeft voor je werk.
Zodra je denkt, wat als, is dat onvrij. Zodra je denkt en daarmee ook vastzet ‘met deze partner wil ik doodgaan’, dan is dat onvrij, hoe fijn die partner ook is.
Je gaat vertrouwen op iets veel diepers in je leven dan die laag van de omstandigheden en iets anders gaat jou dragen en inspireren. Heel het universum wil dat jij vrij bent, wil dat jij je bewust bent dat het werkelijk waar is dat jij vrij bent.
Ongelooflijk veel mensen zijn bang voor deze vorm van vrijheid. Want wat doet deze vorm van vrijheid, deze echte vrijheid? Die maakt jou, jou persoonlijk, 100% verantwoordelijk voor je eigen leven. Je kunt niet meer zeggen dat je het slecht maakt omdat je een moeilijke directeur hebt, of dat de buren altijd zoveel herrie maken zodat je niet kunt mediteren.
Het maakt allemaal niet uit als dat zo is. Dat zijn de omstandigheden waar jij aan groeit. Maar zij zijn er niet verantwoordelijk voor of jij jezelf vrijheid gunt, geeft, of jij jezelf daarin laat ontwikkelen of niet. Dus vrij leven betekent de volledige verantwoordelijkheid dragen voor jouw leven. En dat is het fijnste wat je kunt doen.
Verantwoordelijkheid is dat jij zelf in vrijheid het antwoord zult zijn in je leven op wat zich voordoet. Dat is vrijheid, dat is de verantwoordelijkheid. Jijzelf bent het antwoord, niemand anders, jijzelf bent het antwoord op wat zich voordoet.
Aanwezige: ik vind het zo’n omweg…
Als je hier op aarde was gekomen zonder versluiering, zonder onwetendheid, dan is het de vraag hoe diep je had kunnen leren. Tegelijkertijd zijn we bezig met een ongelooflijke omslag, die zijn weerga niet kent, in bewustzijn. Er komen steeds jongere mensen, die sneller de versluiering opheffen en bewust zijn.
Het omslagpunt is bereikt dat we die hele duisternis nodig hebben om te voelen waar het werkelijk over gaat. Er is meer dan voldoende duisternis, en ook in onze geschiedenis en ook op dit moment op aarde, om te zeggen, dat niet, het is genoeg geweest. Vervolgens gaan we niet vechten met het ‘wat niet’, we gaan ruimte maken voor het ‘wat wel’. Als je gaat vechten met ‘wat niet’, is de kans groot dat je besmet raakt door het ‘wat niet’.
Als je ruimte gaat maken voor het ‘wat wel’, je wilt het leven en de ander(en) in openheid ontmoeten, ben je direct creatief en bewust verbonden. Dat zal steeds grotere cirkels van bewustzijn veroorzaken, zoals een steen in het water. Dat is het punt waar we zijn.
Iedereen die hier aanwezig is inspireert haar/zijn omgeving. Ieder doet dat op haar/zijn eigen manier. De mensen in jouw omgeving inspireer je door jouw inzicht en door jezelf te zijn. De beste inspiratie is voorleven. Iedereen die hier zit, doet dat op haar eigen manier. Dat is hoe het gaat.
Ik ben zeer positief gestemd over hoe het zal gaan. Maar we zitten wel op het scherpst van de snede, de schaduw is groot. Dat roept versterkt de noodzaak tot bewust zijn op. Het blijft belangrijk dat je voelt dat je zelf verantwoordelijk bent voor een zuiver en vrij bestaan.